Źródła prawa upadłościowego (część I)

Art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997 roku stanowi, że źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Wstęp

Zgodnie z zasadą (kanonem) pierwszeństwa prawa unijnego prawo to ma charakter nadrzędny (dominujący) nad prawem krajowym państwa członkowskiego. Reguła pierwszeństwa prawa unijnego podobnie do zasady bezpośredniego skutku nie jest wprost zapisana w traktatach, ale została wyinterpretowana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). W swym orzeczeniu (wyroku) TSUE orzekł, że prawo unijne jest nadrzędne wobec prawa krajowego.

Oznacza to, że w Polsce obowiązuje wiele przepisów prawa wchodzących w system prawa (tzw. wielowarstwowy), które dotyczą prawa upadłościowego. A mianowicie na ten system składają się: prawo unijne, prawo krajowe oraz umowy międzynarodowe dotyczące prawa upadłościowego.

Unijne źródła prawa upadłościowego

To przede wszystkim Rozporządzenie nr 2015/848, które dotyczy publicznych postępowań zbiorowych w zakresie upadłości (bankructwa) i niewypłacalności i w których do celów restrukturyzacyjnych, naprawczych, reorganizacji i likwidacji:

• częściowo lub całkowicie odebrano dłużnikowi (upadłemu) zarząd majątkiem z równoczesnym powołaniem zarządcy,
• majątek i sprawy dłużnika (upadłego) poddano kontroli i nadzorowi sądu,
• na podstawie orzeczenia (wyroku) sądu albo z mocy prawa (ipso iure) przyznano tymczasowe wstrzymanie postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika na czas prowadzenia postępowania upadłościowego.

Niniejszy artykuł stanowi tylko wstęp do dalszych części rozważań nad tematyką źródeł prawa upadłościowego.

W dalszych częściach omówimy między innymi:

• krajowe Prawo upadłościowe,
• umowy międzynarodowe dotyczące upadłości, w tym upadłości konsumenckiej i upadłości gospodarczej (przedsiębiorców) oraz tematykę rodzaju norm Pr. upadłościowego.

Sprawdź ponadto: Kancelarie Prawa Gospodarczego, 2022