Co to jest uznanie długu?

Artykuł opisuje w jaki sposób rozumieć i czym jest uznanie długu.

Co to jest uznanie długu?

Uznanie długu (roszczenia) to instytucja prawa cywilnego, która skutkuje przerwaniem biegu przedawnienia^¹. Jest to zachowanie dłużnika bez ingerencji Sądu. W obecnej rzeczywistości gospodarczej i społecznej uznanie długu (roszczenia) nabiera coraz większego znaczenia. Co ważne uznanie długu może już nastąpić przez same podjęcie określonej aktywności przez dłużnika i to bez wyraźnego zakomunikowania takiego zamiaru. To bardzo często jest wykorzystywane przez wierzycieli, których roszczenia uległy przedawnieniu.

Sposoby uznania długu

Uznanie długu to nic innego jak zaakceptowanie, potwierdzenie, zatwierdzenie faktu istnienia długu (roszczenia) ze strony dłużnika. Zatem daje możliwość sądowego dochodzenia tego długu na drodze sądowej.

Przepisy nie przewidują jakiejś szczególnej formy do uznania długu. Uznanie może nastąpić w sposób wyrażny (np. zawarcie umowy) albo dorozumiany (np. częściowa zapłata).

1. Uznanie właściwe (wyrażne) – przez umowę pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem. Wymagane jest wskazanie wysokości zadłużenia. Nie wymaga szczególnej formy.
2. Uznanie dorozumiane (niewłaściwe). Polega na oświadczeniu wiedzy dłużnika. Wiedza nie musi być wyrażona wprost. Nie może być odwołane ani cofnięte. Przykłady to prośba o rozłożenie długu na raty, prośba o umorzenie odsetek, dokonanie potrącenia, spłata części zadłużenia.

Warto zaznaczyć, że uznanie niewłaściwe obejmuje wszelkie działania ze strony dłużnika, które wskazują, że dany dług istnieje. Dłużnik nie musi być świadomy co do następstw (skutków) prawnych swojego zachowania, a tym samym nie musi wiedzieć, że w dany sposób przerywa bieg przedawnienia.

Co poza uznaniem długu przerywa bieg przedawnienia?

Może to być chociażby wszczęcie mediacji. Każda czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznania sprawy lub egzekwowaniem roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

^¹Podstawa prawna – art. 123 k.c.

Baza wiedzy: Najlepsi Oferteo w branży windykacyjnej